Ολοκλήρωμα του 133 από το -∞ στο +∞Μέρος 6
Κύπρος. Μήνας Νοέμβρης, ή Νιόβρης. Διαλέχτε όποιο σας αρέσει. Κατακαλόκαιρο. Για το νότιο ημισφαίριο, αλλά και για την Κύπρο. Κατασκευάσματα της Coca Cola με κόκκινες στολές κι άσπρες γενειάδες έχουν κατακλύσει τους δρόμους. Μέχρι και τις σκηνές των προσφύγων έξω από τη βουλή. Χαμογελούν και σου φωνάζουν, “Κατανάλωσε! Κατανάλωσε! Καταναλώνεις, άρα υπάρχεις. Μην σκέφτεσαι, κατανάλωσε! Ο Αγ. Βασίλης ξέρει καλύτερα από εσένα, το τι χρειάζεσαι.
Κατεβαίνω για μια βόλτα στη Λήδρας. Σαν τουρίστας ή μικρό παιδί κοιτάζω αριστερά και δεξιά. Όλα μου φαίνονται καινούρια κι άγνωστα. Είμαι σίγουρος ότι εξαιτίας μιας βλάβης της εξίσωσης του χωροχρόνου, έχω μπει σε άλλη διάσταση. Στην 133η διάσταση.
– Κυρίες και κύριοι με χαρά σας ανακοινώνω ότι μόλις ανακάλυψα την 133η διάσταση. Όταν επιστρέψω πίσω, θα κάνω μια δημοσιογραφική διάσκεψη για να σας περιγράψω τα θαυμαστά πράγματα που θα δουν τα μάτια μου και τα μάτια του Φρίντριχ.
Κοιτάζω πίσω μου. Η πλατεία Ελευθερίας δεν φτιάχτηκε ποτέ. Πλέον οι τουρίστες την φωτογραφίζουν σαν αρχαιολογικό μνημείο. Στις προσόψεις των σπιτιών η street art σαν άλλος μετανάστης μπήκε σε μια μισοσαπισμένη λέμβο κι έφυγε για μέρη πολιτισμένα. Στη θέση της οπαδοί ομάδων γαμούν τις άλλες ομάδες, γαμούν τις μανάδες οπαδών άλλων ομάδων, γαμούν των εγκέφαλό τους. Άνθρωποι βγαίνουν από καταστήματα φορτωμένοι με σακούλες γιατί τους το διέταξε η μόδα. Ηλικιωμένοι άντρες με κομοδινί μαλλί κάθονται στα καφέ και κάνουν καμάκι σε ασιάτισσες μετανάστριες. Άνθρωποι κάθονται στα καφέ και επικοινωνούν μεταξύ τους με το messenger. Cyber zombies κυκλοφορούν ελεύθερα και αν σε δουν ότι δεν κρατάς κινητό έρχονται και σε κατασπαράζουν.
Η ζέστη είναι αφόρητη. Ψάχνω να βρω κάποιο δέντρο για να μπω κάτω από την σκιά του. Δεν υπάρχει κανένα. Κόπηκαν προς όφελος της δημόσιας υγείας, αφού πολλά Cyber zombies έσπαγαν τα μούτρα τους στους κορμούς των. Ένα μαζικό κίνημα με πορείες στους δρόμους για μήνες, πράγμα πρωτόγνωρο για τα κυπριακά δεδομένα. Τα Cyber zombies κέρδισαν. Τα δέντρα έπρεπε να κοπούν. “Άντε από εκεί, που πάτε και φυτρώνεται εκεί που δεν σας σπέρνουν!”.
Ο Φρίντριχ με τη γλώσσα έξω από την κούραση, μου προτείνει να πάμε να καθίσουμε στο “Ψήφισμα”. Δεν υπάρχει πια. Λόγω μη οικονομικών οφελών από το συγκεκριμένο έργο και υπέρογκων εξόδων, όσο ο μισθός ενός βουλευτή για έναν μήνα, το “Ψήφισμα” κατεδαφίστηκε. Στη θέση του ο δήμος έκανε self service σούβλες με δωρεάν wi-fi.
Δεν νιώθω και πολύ καλά. Αυτή η 133η διάσταση σα να με πείραξε λίγο. Ή δεν θα έπρεπε να βάλω ψυχεδελικά μανιτάρια στις tagliatelle ai funghi που έφτιαξα. Πάω και κάθομαι δίπλα από έναν Ολλανδό μουσικό του δρόμου. Τραγουδάμε μαζί το “Πίνω και μεθώ” στα ολλανδικά. Συνεχίζουμε το κονσέρτο με έργα Μπαχ, Μπετόβεν, Γιοβάν Τσαούς και Βαμβακάρη, πάντα στα ολλανδικά. Μετά από μια ώρα, εγώ είχα συνέλθει κι ο Ολλανδός είχε μαζέψει πολλά λεπτά δωρεάν συνομιλίας και internet για το κινητό που δεν είχε.
Πλέον, χωρίς την επίδραση από τις tagliatelle, αποχαιρετίζω τον Ολλανδό, “Tot binnekort” και ανεβαίνω προς την πλατεία ελευθερίας. Κοιτώ αριστερά και δεξιά. Ηλικιωμένοι άντρες με κομοδινί μαλλί κάθονται στα καφέ και κάνουν καμάκι σε ασιάτισσες μετανάστριες. Άνθρωποι κάθονται στα καφέ και επικοινωνούν μεταξύ τους με το messenger. Cyber zombies κυκλοφορούν ελεύθερα και αν σε δουν ότι δεν κρατάς κινητό έρχονται και σε κατασπαράζουν. Cyber zombies πέφτουν καταλάθος πάνω μου. Στους τοίχους οπαδοί γαμούν αντίπαλους οπαδούς…
Δεν είναι δυνατόν. Η 133η διάσταση κυριεύει τη δική μας! Κάτι πρέπει να κάνουμε! Δεν θα κερδίσεις 133η διάσταση!
133
133
133
Photos by sebastiaan stam on Unsplash
